Historia Polskiego Związku Rugby 0106.09.2017
TweetW historii polskiego rugby istniały dwa Polskie Związki Rugby (a niewiele brakowało żeby powstał trzeci), w okresie międzywojennym oraz powojennym, organizacja, która powstała w 1957 roku nie była spadkobiercą tradycji związku z lat 1926-1928 z prostej przyczyny, w 1957 roku nikt nie wiedział o jego istnieniu. Dlatego też obchodzimy w tym roku 60-lecie...
Okres międzywojenny
W 1921 roku Francuz Louis Amblart założył w Warszawie pierwszą drużynę w Związku Sportowym Orzeł Biały. W roku 1924 działacze klubu zażądali od władz sportowych prawa reprezentowania Polski w meczach przeciwko Rumunii (na zdjęciu nieoficjalna reprezentacji Polski po meczu z Rumunią). Władze odmówiły uzasadniając, że rugby uprawia jeszcze kilka innych klubów, wobec czego dopiero założony przez nie Polski Związek Rugby mógłby mieć prawo powołania reprezentacji Polski.
Na posiedzeniu Komitetu Wykonawczego Polskiego Związku Związków Sportowych w dniu 30 stycznia 1925 roku zlecono trzem warszawskim klubom organizację Związku, były to: Związek Sportowy Orzeł Biały, Akademicki Związek Sportowy i Klub Sportowy Polonia. W tym samym roku, 30 czerwca ukonstytuowała się Komisja Organizacyjna Polskiego Związku Rugby.
W końcu kwietnia 1926 roku, po prawie rocznych przygotowaniach powołano w Warszawie Polski Związek Rugby. W skład Zarządu weszli: Wincenty Skotnicki, Jerzy Rotwand, Eugeniusz Baranowicz i Marian Kurleto z Komisji Organizacyjnej oraz Marian Zimnal (Oficerska Szkoła Piechoty, Szkoła Podchorążych). W lipcu podano oficjalnie, że „mamy obecnie w Polsce 18 organizacji obejmujących poszczególne gałęzie sportu w całym kraju. Organizacjami tymi są Związki: 1) Piłki Nożnej, 2) Lekkoatletyczny, 3)Tenisowy, 4) Rugby’owy…/Rugby...”. W początkach 1927 roku Polski Związek Rugby przydzielono jako podsekcję do Polskiego Związku Palanta i Gier Ruchowych w siedzibą w Katowicach, który poza rugby opiekował się jeszcze koszykówką, siatkówką, palantem, szczypiorniakiem i hazeną. Na zebraniu 3 kwietnia nastąpiła zmiana jego nazwy na Polski Związek Gier Ruchowych, a jedna z uchwał brzmiała: „Przystąpić do reorganizacji Związku poprzez rozszerzenie swoich ram do wspólnej pracy z istniejącymi sekcjami koszykówki, piąstkówki ręcznej, rugby i ewentualnie innych gier ruchowych”.
Pierwszy Polskiego Związku Rugby istniał głównie „na papierze”, praktycznie nie działał. O jego działalności niewiele bowiem wiadomo, znane są tylko dwie uchwały z 1927 roku o zorganizowaniu kadr instruktorów rugby i wniosek o wysłanie reprezentacji Polski na Igrzyska Olimpijskie do Amsterdamu. Zarząd ZPZS-PKOl był jednak przeciwny wyjazdowi polskich rugbistów do Amsterdamu ze względu na zbyt niski poziom tej dyscypliny w kraju. O tym, że rugby jako dyscyplina Olimpijska zostało zawieszone, działacze nie wiedzieli, informacje nie przepływały tak szybko, ale w Amsterdamie rugby w programie Olimpiady już nie było.
Pierwszy Polskiego Związku Rugby istniał głównie „na papierze”, praktycznie nie działał. O jego działalności niewiele bowiem wiadomo, znane są tylko dwie uchwały z 1927 roku o zorganizowaniu kadr instruktorów rugby i wniosek o wysłanie reprezentacji Polski na Igrzyska Olimpijskie do Amsterdamu. Zarząd ZPZS-PKOl był jednak przeciwny wyjazdowi polskich rugbistów do Amsterdamu ze względu na zbyt niski poziom tej dyscypliny w kraju. O tym, że rugby jako dyscyplina Olimpijska zostało zawieszone, działacze nie wiedzieli, informacje nie przepływały tak szybko, ale w Amsterdamie rugby w programie Olimpiady już nie było.
W czerwcu 1928 powstał Warszawski Okręgowy Komitet Rugby na którego czele stanął pułkownik Franciszek Wagner (3 Pułk Strzelców Podhalańskich), obowiązki sekretarza pełnił Baranowski, kierownik sekcji rugby AZS Warszawa, a w jego skład weszli: Tadeusz Chrapowicki (Polski Związek Gier Sportowych, Orzeł Biały), Stefan Dziewulski (KWW Wisła Warszawa, Polskie Towarzystwo Polityki Społecznej), Jerzy Rotwand (Orzeł Biały) i porucznik Edward Suchorzewski (AZS Warszawa, Państwowy Instytut Wychowania Fizycznego). WOKR w sierpniu przejął opiekę nad rugby od Polskiego Związku Gier Sportowych przekształcając się w Komisję Organizacyjną Polskiego Związku Rugby. Jednocześnie Komitet Wykonawczy Związku Związków zawiesił założony w 1926 roku Polski Związek Rugby z powodu bezczynności, a także dlatego, że w kraju nie mogły jednocześnie istnieć dwa związki sportowe opiekujące się jednym sportem.
Komisja w grudniu 1928 roku zorganizowała pierwszy kurs instruktorski, a w maju 1929 roku turniej o Puchar „Ajencji Wschodniej”, pierwsze rozgrywki rangi Mistrzostw Polski wygrane przez Oficerską Szkołę Sanitarną z Warszawy. Komisja przestała istnieć w 1930 roku z prostaj przyczyny, nie było drużyn, trenerów i działaczy. Do organizacji drugiego Polskiego Związku Rugby więc nie doszło.
Prezesi Polskiego Związku Rugby
Wincenty SKOTNICKI: 1925-1926 (Przewodniczący Komisji Organizacyjnej PZR), 1926-1928; Franciszek WAGNER: 1928 (Przewodniczący Warszawskiego Komitetu Rugby), 1928-1930 (Przewodniczący Komisji Organizacyjnej PZR).
Sekretarze Generalni
BARANOWSKI: 1928 (Sekretarz Warszawskiego Komitetu Rugby), 1928-1930 (Sekretarz Komisji Organizacyjnej PZR).
