KNK7 U18: Polski wygrały United World Games27.06.2017
Tweet
Dnia 21 czerwca 2017 reprezentantki Polski do lat 18 stawiły się w Krakowie, by wyruszyć na United World Games (Austria) i rozegrać 5 spotkań fazy eliminacyjnej oraz finały. Kadra kobiet podróżowała razem z „Białymi” i „Czerwonymi” reprezentantami mężczyzn w tej samej kategorii wiekowej.
Podróż do Klagenfurtu odbyła się bez komplikacji, a wśród dziewcząt znalazły się również młodsze osoby urodzone w 2001. W tym roku weźmiemy udział w Mistrzostwach Europy w Andorze, które zarezerwowane są dla osób urodzonych w latach 1999-2000, jednak wystartujemy po raz pierwszy i jest to jeden z etapów budowania zespołu na ME 2018 oraz 2019, stąd decyzja o ogrywaniu jak najmłodszych zawodniczek.
United World Games to igrzyska młodzieży odbywające się od 2004 roku, które w Klagenfurcie zaangażowały prawie 10 tysięcy sportowców z całego świata, w dyscyplinach takich jak: lekka atletyka, koszykówka, hokej na trawie, piłka ręczna, biegi na orientację, rugby, piłka nożna, pływanie, tenis, unihokej i siatkówka.
Cel konsultacji
Polski Związek Rugby reprezentowały 2 zespoły męskie oraz zespół kobiecy w kategorii do 18 lat. Organizator dopuszczał w wyjątkowych okolicznościach i za zgodą przeciwników uczestnictwo maksymalnie trzech dziewiętnastolatków. Nasze reprezentacje będące w fazie budowania zespołów na nadchodzące imprezy docelowe nie korzystały z tych możliwości. Mecze rugby odbywały się od 22-25. czerwca w trybie trzydniowym. Głównym celem sportowym wyjazdu dla kadry kobiet do lat 18 było sprawdzenie umiejętności nabytych podczas zgrupowań w Myślenicach (SFG oraz obrona zespołowa) oraz Łodzi (SFG oraz podstawy systemu ataku), a także sprawdzenie jakości wykonywanych zadań przy intensywności zbliżonej do gry w Mistrzostwach Europy U18 i w logistyce turnieju wielodniowego. Mecze rozgrywane były w formacie 2x7’, a mecz finałowy 2x10’.
Przebieg rozgrywek
Wyjazd do Klagenfurtu poprzedził rozruch na krakowskich Błoniach oraz powtórzenie i przećwiczenie zagadnień związanych z obroną zespołową oraz stałymi fragmentami gry. Sama rywalizacja odbywała się na dwóch boiskach: przy głównym stadionie miejskim oraz na obiekcie przygotowany bliżej centrum miasta Klagenfurt w austriackich Alpach.
Polska v Republika Czeska U16 28:7
Punkty: Knowa 8 (4pd), Sadowska 5 (P), Michalak 5 (P), Furman 5 (P), Beszterda 5 (P).
W piątek, 22 czerwca rywalizację rozpoczęliśmy o 15:20 meczem z młodszą reprezentacją Republiki Czeskiej. Głównym zadaniem w meczu był nacisk na organizację gry bez piłki i realizację zadań w SFG. Przeciwniczki pomimo wieku grały uporządkowane rugby, przez co popełniliśmy kilka błędów w pierwszej połowie, co jednak zmusiło nas do szybszej organizacji gry i silniejszej presji w obronie. Z racji wprowadzonych na odprawie dzień wcześniej przepisów (2 osoby w autach, brak rywalizacji w autach) nie mogliśmy w pełni sprawdzić funkcjonowania zawodniczek młyna w SFG (podobnie było w kolejnych meczach).
Polska v Esztergomi Vitézek Rugby AFC (Węgry) 41:0
Punkty: Knowa 16 (2P, 3pd), Michalak 5 (P), Beszterda 5 (P), Furman 5 (P), Pospieszczyk 5 (P), Pamięta 5 (P).
Mecz miał odbyć się w piątek o 17:20, jednak z powodów burz z gradem i wyładowaniami został przełożony na sobotę, 8:20. W związku z tym faktem i zakwaterowaniem około 40 minut od miasta, reprezentacja skupiła się na odnowie biologicznej i wczesnym pobudzeniu do meczu. Zespół Węgierek stawiał słaby opór w obronie, jednak charakteryzował się dość szybkim atakiem. Bezpośrednio po każdym meczu trenerzy analizowali z zawodniczkami wideo i celem w kolejnej rozgrywce, poza realizacją taktyki, zawsze była poprawa błędów z meczu poprzedniego, która i w tym przypadku została zrealizowana.
Polska v Ethekwini Girls Rugby Team (RPA) 19:7
Punkty: Beszterda 15 (3P), Knowa 4 (2pd).
W tym spotkaniu, po wcześniejszych obserwacjach, trenerzy przyjęli nowe cele, w tym wykorzystanie bardzo płaskiego we wszystkich fazach ataku przeciwniczek do sprawdzenia jak obrona radzi sobie z zabijaniem całą formacją, a także do szybkiej reorganizacji gry ofensywnej przy tejże drużynie. Sprawdzenie tych umiejętności było potrzebne do oceny możliwości gry podobnie grających momentami Czeszek (U18). Zespół kobiecy Ethekwini, jak się później okazało reprezentował południowoafrykańską prowincję KwaZulu-Natal Rugby Union (The Sharks) i akademię w Durbanie. Z tego okręgu pochodzili również sędziowie (w tym sędzia główny), którzy z przyjemnością i z uśmiechem dzielili się informacjami i spostrzeżeniami z naszymi zespołami i trenerami.
Gra defensywna Polek była starannie zaplanowana i miała przebiegać płynnie, lecz styl gry czarnoskórych zawodniczek z RPA (bardzo dynamiczna praca na nogach, ilość zwodów, szybkość poszczególnych zawodniczek i możliwości gry kontynuacyjnej na kontakcie) były dla naszych rugbystek sporym utrudnieniem. W pierwszej połowie z trudem odpieraliśmy ataki a przy szybkiej organizacji obrony przez Ethekwini, zostało obnażone zbyt wolne tempo organizowania struktur kontrataku i głębokości w ataku po odzyskiwaniu przez nas piłek. Był to kluczowy materiał do analizy przed kolejnymi meczami.
Odmienność stylów gry drużyn z innych regionów świata w porównaniu z tym co spotykamy w środkowej Europie pokazuje, że powinniśmy korzystać jak najczęściej z możliwości konfrontacji z tymi zespołami.
Polska v Republika Czeska U18 10:7
Punkty: Pamięta 10 (2P).
Ostatnim, trzecim meczem w sobotę był mecz ze starszym zespołem Czech. Zawodniczki wiedziały, że muszą znacząco poprawić szybkość w obronie i perfekcyjnie zrealizować system obrony, gdyż przeciwniczki dominowały we wszystkich pozostałych meczach w strefach skrzydłowych szybkością i zwinnością swoich środkowych i skrzydłowej. Zespół czeski był nam znany z Turnieju Nadziei Olimpijskich (2016), jako bardzo mocny w kontakcie i budujący swój atak w oparciu o mocny kontakt w młynie i bardzo szybką skrzydłową. Poprzez analizę meczów turnieju istotnym z punktu rywalizacji z Czeszkami był wcześniejszy mecz z klubem prowincji KwaZulu-Natal Rugby Union (RPA), gdzie ataki były bardzo szerokie i szybko rozwiązywane przez dominujące skrzydłowe. Z podobnymi Polska U18 miała zmierzyć się tutaj.
Czeszki po swoim pierwszym rozpoczęciu przez kilka minut narzuciły nam swój styl po błędzie w odbiorze piłki, lecz w kolejnych minutach spotkania staraliśmy się dominować. Ciężkim i miejscami niezrozumiałym dla reprezentacji był styl sędziowania południowoafrykańskich arbitrów.
W tym spotkaniu widać było naszą przewagę motoryczną formacji ataku oraz dobrą współpracę 10-C-S. Znacznie została poprawiona szybkość przemieszczania się oraz adaptacja systemu obrony do sytuacji zachodzących na boisku.
Polska v Rugby Union Donau (Austria) 22:5
Punkty: Beszterda 17 (3P, pd), Michalak 5 (P).
Mecz rozegrany został w dzień finałowy turnieju (niedziela) o godz. 9:40. Rywalizacja z potencjalnie najsłabszym zespołem turnieju rozpoczęła się dla nas dość topornie. Musimy dużo pracować nad odpowiednim przygotowaniem fizycznym, gdyż w trzecim dniu od rana zespół miał problemy z organizacją i tempem gry defensywnej. W pierwszej połowie Kadrze U18 udało zdobyć się tylko 5 punktów. Zmiany w organizacji gry omówione w przerwie oraz zmiany osobowe doprowadziły do wyniku 22:5 dla Polski. Był to jedyny mecz gdzie założenia przedmeczowe nie zostały w satysfakcjonujący sposób zrealizowane.
MECZ FINAŁOWY: Polska v Republika Czeska U18 19:10
Punkty: Beszterda 14 (2P, 2pd), Pamięta 5 (P).
Mecz finałowy planowany na godzinę 12:50, podobnie jak mecz mężczyzn odbył się z kilkudziesięciominutowym opóźnieniem z powodu burzowych warunków atmosferycznych. Uniemożliwiały one przeprowadzenie rozgrzewek na zewnątrz, dlatego obydwie reprezentacje przygotowywały się pod trybunami stadionu głównego. Polki wiedziały, że musza jeszcze lepiej niż dzień wcześniej zrealizować zadania nałożone przez trenerów i że wcześniejszy mecz był na styku i finał będzie równie ciężki. Trzydziestopniowe temperatury panujące w Klagenfurcie, burze oraz wysoka wilgotność były trudne do zniesienia, dlatego kadra męska i żeńska skupiały się mocno na czynnościach przygotowujących do meczu i tego co dzieje się pomiędzy meczami. Poprzednie mecze Polki kończyły często dość wycieńczone z powodu klimatu z jakim przyszło im się zmierzyć, a także z powodu niewystarczającego na takie warunki przygotowania kondycyjnego. Tutaj było podobnie. Mecz kadra zaczęła bez kapitan Magdaleny Knowy (Juvenia Kraków), której na skutek kontaktu z przeciwniczką odnowił się uraz kolana (w meczu w dniu poprzednim). Zastąpiła ją w roli kapitana Natalia Furman, grająca na pozycji 3. Tym razem zespół wiedział, że to Polska musi narzucić swój styl i tak się stało. Bardzo agresywna obrona oraz gra indywidualna, w szczególności współpraca zawodniczki Posnanii (Sandra Beszterda) z zawodniczką Orkana Sochaczew (Natalia Pamięta) poskutkowały dominacją naszego zespołu w każdym elemencie gry. Błędy popełnialiśmy gównie w ustawieniu defensywy wysoko na polu przeciwnika, co często skutkowało udanymi kontrami przeciwniczek (jak wskazuje wynik).
Podsumowanie
Trzydniowy turniej był trudnym sprawdzianem dla nowobudowanej reprezentacji Polski do lat 18. Jest to pierwszy etap budowy zespołu na Mistrzostwa Europy 2018 i test przed ME 2017 w Andorze, na których rozpoczynamy od najniższej dywizji (pierwsze uczestnictwo Polski) i zadaniem trenerów jest ogranie zawodniczek, a przez to przygotowanie do rywalizacji w roku kolejnym.
Bilans punktowy: 139:36 (+103)
Punkty: 1. S. Beszterda 56 pkt.; 2. M. Knowa 28 pkt.; 3. N. Pamięta 20 pkt.; 4. P. Michalak 15 pkt.; 5. N. Furman 10 pkt.; 6/7. N. Pospieszczyk 5 pkt. i Z. Sadowska 5 pkt.
Nadmienić należy, że trenerzy oceniają realizację zagadnień opracowywanych na konsultacjach w Myślenicach i w Łodzi na zadowalającym poziomie. Trenerzy nie byli w stanie przeanalizować pracy wszystkich zawodników w SFG z powodu zmian w regulaminie turnieju (brak wynoszenia i walk w aucie oraz w części młynów np. w meczu z drużyną U16 Republiki Czeskiej). Należy zwrócić szczególną uwagę na braki zawodniczek wynikające z niesystematycznej gry w lidze kobiet (braki koncentracji, nieczytanie gry, błędy techniczne przy określonej intensywności meczowej).
Zadania indywidualne oraz zagadnienia do poprawy zostały przekazane indywidualnie zawodniczkom. Dotyczy to zarówno umiejętności indywidualnych, jak i przygotowania fizycznego (w tym do kolejnego zgrupowania kondycyjnego w Andrychowie).
Konsultację i realizację zadań podczas World Games należy ocenić pozytywnie w kontekście szerszych działań budowania zaplecza dla kadry seniorek trenera Janusza Urbanowicza, a także jako jeden z pierwszych kroków realizacji ciągłości szkoleniowej w rugby kobiet w Polsce.
W zgrupowaniach kadr juniorskich uczestniczą zawodniczki kategorii U18 i U16. Ta młodsza (jak i starsza) będzie miała okazję zmierzyć się już z rówieśniczkami z innych państw podczas tegorocznego Turnieju Nadziei Olimpijskich w Krakowie.
Szkolenie centralne poza seniorkami obejmuje w tej chwili rugbystki z roczników 1999-2000, 2001-2002 w kadrach młodzieżowych. Ponadto z inicjatywy krajowego oficera rozwoju Krzysztofa Krzewickiego kilkadziesiąt młodszych zawodniczek będzie mogło sprawdzić się podczas zgrupowań letnich nadchodzących wakacji.
Bardzo dziękujemy trenerom klubowym za dotychczasową pracę, szkolenie i organizację treningów dla tych dziewcząt, a także zrozumienie priorytetów związanych z budowaniem struktur centralnych dla środowiska kobiet.
SKŁAD: 1. Stawicka Justyna - Arka Rumia; 2. Sadowska Zuzanna - Juvenia Kraków; 3. Knowa Magdalena - Juvenia Kraków; 4. Pamięta Natalia - Orkan Sochaczew; 5. Furman Natalia - Posnania Poznań; 6. Michalak Paulina - Posnania Poznań; 7. Beszterda Sandra - Posnania Poznań; 8. Matuszewska Julia - Posnania Poznań; 9. Pospieszczyk Nicola - Diablice Ruda Śląska; 10. Juszczak Beata - RC Gorce; 11. Warzecha Karolina - RC Gorce; 12. Marszalik Paulina - RC Gorce
SZTAB: Trener: Łukasz Kościelniak; II Trener: Arkadiusz Mąkina; Fizjoterapeuta: Barbara Koperska
W imieniu Sztabu - Arkadiusz Mąkina
Zdjęcia: United World Games
Zdjęcia: United World Games
