Kto może grać w rugby?13.01.2016
TweetAutor: www.rcc.czest.pl
Każda z dyscyplin sportowych preferuje zawodników o określonych cechach fizycznych. Nie inaczej jest w rugby. Stereotyp, że w rugby odnajdują się zawodnicy o ogromnej posturze jest po części prawdziwy, ale... drużyna złożona tylko z takich osiłków przegrywałaby mecz za meczem. Kto jest więc jeszcze potrzebny na boisku?
W przeciwieństwie do wielu innych dyscyplin, nie jest łatwo opisać cechy "typowego rugbisty". Przyczyną tego jest fakt, że poszczególne pozycje na boisku mają bardzo zróżnicowane wymagania. Jeśli zastanawiasz się, czy z Twoimi warunkami fizycznymi nadajesz się do gry w rugby, pora zapoznać się z charakterystyką kilku kluczowych pozycji na boisku.
ZAWODNICY MŁYNA
Najbardziej rzucającym się w oczy zadaniem zawodników grających na tych pozycjach jest przepchnięcie rywali w stałym elemencie gry, jakim jest młyn dyktowany. Z kolei w trakcie gry otwartej, najczęściej zdobywają oni teren grą siłową, czyli po prostu wbiegnięciem z piłką w rękach w rywala z jak największym impetem. W tym czasie są asekurowani przez swoich kolegów, którzy biegnąc za ich plecami, w razie potrzeby pomagają w starciu z przeciwnikiem lub blokują dostęp do piłki, jeśli partner zostanie powalony na ziemię. Zasada w tym przypadku jest więc prosta - im większy, silniejszy i cięższy osobnik, tym lepiej.
MŁYNARZ
Zawodnik ten posiada wszystkie wyżej wymienione cechy, jednak jego najważniejszym zadaniem w młynie nie jest pchanie, a zagarnięcie piłki nogą na swoją stronę. Z tego względu na pozycji młynarza są preferowani równie masywni zawodnicy, ale o nieco niższym wzroście, dzięki czemu ich nogi mają po prostu krótszą drogę do piłki.
ŁĄCZNIK MŁYNA
Zadaniem tego gracza jest jak najszybsze wyciągnięcie piłki zza nóg swoich zawodników przepychających się nad piłką, a następnie zagranie jej do pozostałych kolegów z drużyny, rozstawionych po całej szerokości boiska. Trzeba to zrobić na tyle szybko, aby nie dać się w międzyczasie złapać swojemu vis-a-vis z przeciwnej drużyny, więc zwinność i niski wzrost jest w tym wypadku największym atutem. Tym bardziej, że od łącznika młyna w grze ofensywnej wymaga się, by znajdował się zawsze tam, gdzie piłka, a duża postura dla takiego gracza byłaby przeszkodą w efektywnym poruszaniu się po boisku przez cały czas trwania meczu.
ŁĄCZNIK ATAKU
Jest to odpowiednik rozgrywającego w innych dyscyplinach sportu. Na tej pozycji najistotniejszą częścią ciała jest... głowa. Łącznik ataku stosunkowo rzadko gra w kontakcie, więc warunki fizyczne nie są aż tak istotne. O wiele ważniejsze jest szerokie pole widzenia, zdolność do obserwacji gry i szybkiego podejmowania decyzji. Dodatkowym atutem jest dobra gra nogą, ponieważ w trakcie gry to on ma najdogodniejszą pozycję do kopnięć piłki, zarówno tych oddalających grę od swojego pola punktowego, jak i zagrywanych do kolegów z drużyny.
CENTER
Na środku ataku grają zwykle najbardziej atletycznie zbudowani zawodnicy. Ich rolą jest znalezienie wolnej przestrzeni w obronie przeciwnika, lecz jeśli jej nie ma, są skazani na walkę w kontakcie. Z tego względu centrzy są najbardziej wszechstronnymi graczami na boisku, łącząc szybkość i dynamikę z siłą.
SKRZYDŁOWY
To zawodnik, którego rolą jest najczęściej złapanie piłki w ostatniej fazie akcji i obiegnięcie przeciwnika przy linii autowej. W defensywie, oprócz pilnowania swojej pozycji, skrzydłowy często zabiega za plecy kolegów, by interweniować w przypadku przełamania linii obronnej przez rywala. Taki gracz nie musi więc biegać dużo, za to w kluczowych momentach powinien wykazać się szybkością sprintera. Pozostałe warunki nie mają znaczenia - w rugby sprawdzają się skrzydłowi zarówno szczupli, jak i ważący po sto kilkadziesiąt kilogramów.
Jeśli czujesz, że któryś z powyższych opisów może pasować do Ciebie, nie masz na co czekać. Zapisz się i zacznij trenować rugby. A może czytając ten artykuł, pomyślałeś o kimś z Twoich bliskich? W takim wypadku zrób tej osobie przysługę i podeślij jej link!
