O innych ligach: Irlandia 06.04.2020
Tweet
Irlandia to jeden z czterech europejskich krajów, z których najlepsze drużyny grają w zawodowej lidze Pro14 (dawnej Lidze Celtyckiej). Na najwyższym poziomie znakomicie sprawdza się tu podział na regiony. W Pro14 grają cztery drużyny prowincjonalne obejmujące swoim zasięgiem cztery krainy historyczne wyspy (w gruncie rzeczy średniowieczne królestwa). Warto przy tym zauważyć, że Ulster obejmuje nie tylko znajdującą się w granicach Wielkiej Brytanii Irlandię Północną, ale także te hrabstwa historycznego Ulsteru, które w Wielkiej Brytanii nie pozostały. Drużyny regionalne istniały tu zresztą na długo przed powstaniem Ligi Celtyckiej (jak początkowo zwano Pro14).
Ale co jest poza Leinsterem, Munsterem, Ulsterem i Connachtem? Przede wszystkim istniejąca od 1990 All-Ireland League, obecnie stanowiąca pięciostopniowy system ligowy obejmujący 50 drużyn. Na każdym stopniu mamy jedną ligę ogólnokrajową (a raczej ogólnowyspową, bo przecież obejmuje też Irlandię Północną), po 10 drużyn każda. O zwycięstwie w Division 1A i mistrzostwie kraju decyduje play-off obejmujący cztery najlepsze drużyny. Pomiędzy poszczególnymi dywizjami mamy system spadków i awansów: z najwyższej ligi, Division 1A, spada automatycznie najsłabsza ekipa, a druga od końca gra w barażu o utrzymanie; na niższych poziomach spadają po dwie drużyny. Dwie ostatnie drużyny z piątego stopnia, Division 2B, są zastępowane przez dwie drużyny z turnieju dla najlepszych drużyn z lig prowincjonalnych, niegrających w All-Ireland League.
W ostatniej dekadzie ligę mistrzostwa zdobywały głównie drużyny z Dublina (najczęściej Lansdowne i Clontarf), tylko trzykrotnie ich dominację przerwała ekipa Cork Constitution (jednak dwa z tych przypadków to niedawne lata 2017 i 2019). W całej historii ligi najbardziej utytułowane są jednak drużyny z Munsteru – Cork Constitution ma na koncie sześć tytułów, a Shannon (z Limerick) - dziewięć. W sumie tytuł trafiał 19 razy do Munsteru, 8 razy do Leinsteru, dwukrotnie do Ulsteru i ani razu do Connachtu.
Na najwyższym stopniu (Division 1A) dominują drużyny z Leinsteru i Munsteru: w tym sezonie mieliśmy pięć zespołów z Dublina (czyli stolicy Leinsteru), po dwa z Cork i Limerick (a więc największych miast Munsteru) i tylko jedną drużynę spoza tych regionów - Ballynahinch z Ulsteru. Zdołały rozegrać w tym sezonie po 14 meczów, a więc tylko czterech kolejek brakło do ukończenia fazy zasadniczej. Zdecydowanie prowadził Cork Constitution, który celował w obronę tytułu mistrzowskiego. Na drugim miejscu też była drużyna z Munsteru - Garryowen z Limerick. Ta jednak miała niewielką przewagę nad trzema kolejnymi drużynami, z których na miejscach premiowanych awansem do play-off były dwie drużyny dublińskie: University College Dublin (nie mylić z Dublin University) i Lansdowne. Wspomniany wcześniej „rodzynek” z Ulsteru zajmował ostatnie miejsce i gdyby nie zamrożenie awansów i spadków, zapewne za rok w Division 1A zobaczylibyśmy tylko drużyny z Leinsteru i Munsteru: faworytami do awansu z Division 1B były ekipy właśnie stamtąd. Wspomniany powyżej rekordzista w ilości zdobytych mistrzostw, Shannon, gra właśnie w Division 1B, gdzie zajmował trzecie miejsce.
Najwyżej notowana drużyna z czwartego irlandzkiego regionu, Connachtu, Buccaneers, gra dopiero na trzecim poziomie ligowymi czyli w Division 2A. Ciekawostką jest fakt, że zespół ma siedzibę w miasteczku Athlone, który leży po leinsterskiej stronie granicy między prowincjami, tradycyjnie jednak wiązany jest z Connachtem.
Na poziomie prowincjonalnym także mamy rozgrywki ligowe. Istniały one przed powołaniem All-Ireland League, a powołanie struktury ogólnokrajowej odebrało im nieco blasku. Jednak więcej uwagi przyciągały zawsze rozgrywki pucharowe organizowane odrębnie w każdej prowincji już od XIX w. (najdłużej w Leinsterze - pierwszy finał rozegrano w 1882). Rozgrywki w tym sezonie w tych pucharach już zakończono (w Munsterze i Connachcie już w grudniu, w pozostałych prowincjach na początku marca), i tak:
• w Leinsterze wygrał University College Dublin, który w finale pokonał Clontarf (to 11 zwycięstwo UCD, rekordzistą jest Lansdowne z 22 pucharami na koncie),
• w Munsterze wygrał Cork Constitution, który w finale pokonał Young Munster (to 30 zwycięstwo Cork Constitution, rekordzistą jest Garryowen z 39 pucharami na koncie),
• w Ulsterze wygrał City of Armagh, który w finale pokonał Ballynahinch (to dopiero trzecie w historii zwycięstwo City of Armagh - za to trzecie z rzędu, natomiast rekordzistą jest Queen’s University z 23 pucharami na koncie),
• w Connachcie wygrało Sligo, które w finale pokonało Galway Corinthians (to trzecie zwycięstwo Sligo, z kolei dla Corinthians do czwarta porażka w finale z rzędu; rekordzistami w ilości pucharów są mające ich po 34 dwie drużyny z Galway: Galwegians oraz drużyna uniwersytecka NUI).
Także wśród kobiet mamy trzy poziomy rozgrywek. Drużyny prowincjonalne mają kobiece składy i co roku rozgrywają między sobą mistrzostwa międzyprowincjonalne. Dominuje w nich drużyna Munsteru, tylko od czasu do czasu jej dominację przerywa Leinster, który jednak zdobył dwa ostatnie tytuły mistrzowskie. Od czasu do czasu w ostatnich latach w walkę o tytuł próbuje się wmieszać Connacht, ale drugie miejsce to maksimum tego, co dotąd osiągnął.
Oprócz rozgrywek międzyprowincjonalnych kobiece kluby mają też swoją ogólnoirlandzką ligę. Uczestniczyło w niej w tym sezonie osiem drużyn, a przerwano go po rozegraniu 12 kolejek spotkań. Zdecydowanie dominowały w nim Bohemians z Limerick z kompletem zwycięstw na koncie. Rozgrywany jest też puchar i tu irlandzkie dziewczyny mogą mówić o wielkim pechu - nie udał się rozegrać tylko spotkania finałowego, które planowane było na 21 marca. Miały w nim zmierzyć się Bohemian i Old Belvedere z Dublina.
Grzegorz Bednarczyk
Więcej informacji o rugby w kraju i na świecie przeczytasz na moim blogu „W szponach rugby” [kliknij]
